1 en 2 augustus. National Geografic is er niks bi

1 augustus: Onderweg naar Homer

De laatste dagen van de reis breken alweer aan. Vanuit lake Louise, wat overigens een prachtige lodge is aan het meer, vertrekken we via een tussenstop in Anchorage naar Homer. We sliepen in Lake Louise omdat de afstanden tussen de wat grote plaatsen erg groot zijn en dus niet van Valdez naar Homer kunnen komen.
We hadden een tussenstop in Anchorage voor de lunch en om de excursies te boeken voor in Homer. Voor de volgende dag had ik de bear viewing geboekt. Met een klein vliegtuigje op zoek naar beren! De vakantie moet tenslotte goed afgesloten worden!
Na dit allemaal gedaan en geregeld te hebben duurde de busrit nog 5 uur voordat we in Homer aankwamen. Om de tijd te doden zijn we maar gaan zingen en woordspelletjes gaan doen. Op deze manier werd de lange rit iets aangenamer. Om 20.30 kwamen we aan en aan de plaatselijke bar hebben we ff een drankje gedaan voordat we gingen slapen. Ik bestelde een appelsap en om die aan de bar op te kunnen drinken moest ik mijn paspoort laten zien. De barvrouw vond me er te jong uitzien om aan de bar te kunnen zitten. Gelukkig mocht ik als 26 jarige aan de bar blijven zitten :-). Het was om 23.00 tijd om terug te gaan want de volgende dag moesten we om 6.45 weg voor de excursie. Douchen, spullen pakken, tanden poetsen en slapen maar.

2 augustus.

De (als het goed is) mooiste excursie van de reis kon beginnen. Op naar de beren in het wild. Een beetje slaperig kom ik aan, dit was snel over toen ik het kleine vliegtuig zag. Het wordt nu toch wel spannend. Schoenen moesten uit en we kregen lieslaarzen aan. Ik moet zeggen dat ik er weleens charmanter heb uitgezien! Inladen maar en opstijgen zei de piloot en gids. Sebastiaan, Mark, Tanja en ik propten ons in het vliegtuig. De kleinste achterin naast de tassen dus ik was weer de pineut.
Het avontuur kon beginnen! En wat een avontuur was dit zeg, niet normaal. Een geweldige ervaring om in zo vliegtuig te vliegen. Strak blauwe lucht tijdens de vlucht dus het uitzicht was prachtig.
Groen/blauwe zee, gletsjers niet normaal en de uitgestrekte bergen maakte het uitzicht adembenemend. Sprakeloos heb ik in het vliegtuig gezeten.
Het was tijd om te landen, dit kan overal dus aan de rand van de zee tussen het grind stapten we uit. Ik had gelijk door waar die lieslaarzen voor waren. Het gras stond hier erg hoor en het was erg drassig.
Na 15 minuten lopen en al wat berenpoot afdrukken gezien te hebben kwamen we een mama beer tegen met twee kleintjes. Ze had ons allang geroken dus we mochten rustig toekijken. Op 30 meter zagen we mama beer aan de rand van de bedding staren, op zoek naar zalm voor haar en de kleintjes. Er springt een zalm uit het water en ze neemt me toch een sprint. Springend en duikend heeft ze uiteindelijk de zalm in haar bek.
Ze zit klaar voor de foto leek het net, de zalm hing aan twee kanten uit haar bek en ze keek even onze kant op. Met ze drietjes aten ze het lekker op en van een kleine afstand konden we heerlijk meegenieten. Het was nu het geld al waard. Maar dit was nog maar het begin. Ik zei tegen de gids dat dit wel National Geografic leek. De gids vertelde dat de tenten verder op van hun waren en dat ze aan het filmen waren. Dit is dus het gebied waar het allemaal gebeurd.
Ondertussen hadden ze nog niet genoeg gegeten. Ze stormt onze kant op om nog een zalm te pakken. Op 8 meter bij ons vandaan blijft ze staan, wat een ervaring! De kleintjes zijn weggelopen en de moeder maakt zich zorgen, ze brult om haar kleintjes en loopt weer bij haar weg. Dit was voor ons het moment om terug naar het vliegtuig te gaan om verder te zoeken.
Bij de rand van het strand was het spul weer compleet. Mama beer had de kleintjes bij haar in het water en ze ging verder vissen. Rennen en springen door het water en ze duikt een heilbot op. Niet wat ze wilde Maarja vooruit. Dit konden we weer bekijken op 30 meter afstand. Ik heb het mooi op film staan! Nu was het echt tijd om weg te gaan. Nadat we een foto hadden gemaakt van mama met kleintjes op de achterpoten klommen we weer het vliegtuig in. We zijn helemaal perplex maar het kan nog erger.
Op de derde en laatste plek was het helemaal schitterend (de tweede stop zagen we niks). 13 beren op 1 plek!!! Dit was ongelooflijk, van 8 tot 90 meter verder beren. Een beer die schelpen openbrak en uit de modder had opgegraven. Wat een mooie versie van wadlopen.
Het was een erg grote beer dus we bleven op afstand. Dichtbij genoeg om alles te kunnen bekijken. We gingen terug naar de rand van de zee om verder te genieten. Dit was de klap op de vuurpijl. In de verte op 200 meter 4 beren in het water, keek je naar rechts twee beren met twee kleintjes. Voor ons neus op 20 meter broer en zus die aan het slapen waren. De zus schrikt op en sprint naar de zee om een zalm te pakken . Ze rook een zalm op 60 meter afstand. De broer had het zo warm gekregen door de zon en die begon zich uitgebreid te wassen. Een geweldig filmpje en waanzinnige foto's heb ik hier van. Het blijft niet voor niks een mannetje dus hij moest zich even uitsloven. Hij pakt een stok en begint te spelen op zijn rug. Zijn poten vliegen alle kanten op en ik kan niks meer zeggen maar alleen toekijken met een big smile.
Hij stoorde zich niet aan ons en het staat vast op film en foto's. We konden hier nog wel uren blijven. 16 beren gezien in het wild en hoe! Spelend, jagend, etend, wassend en slapend. En dit ook van kleintjes tot mannetjes, vrouwtjes en broer en zus. Ik kan niet anders zeggen dat dit het elke cent waard was . Wat een belevenis, een moment om nooit meer te vergeten.

Om de dag perfect af te sluiten heb ik king crab in de haven gegeten. Slopend met een tang om de poten open te krijgen zat ik heerlijk te smullen. Met de taxi terug naar het hotel om na een hete douche voldaan in slaap te vallen. Nog 1 dag te gaan voordat ik naar huis vlieg om alles thuis te kunnen vertellen!